Het solo-album “Running Free” van Ali Campbell, de leadsinger van de Britse reggaeformatie UB40, is reeds eerder ter sprake gekomen op de FiYah weblog. Het album is onlangs uitgebracht en recentelijk is hij in Amsterdam geïnterviewd. Een vraaggesprek waarin Campbell dieper ingaat op het nieuw verschenen album.
“Het is iets dat ik moet doen, los van de band”, vertelt hij, relaí zittend op een stoel in de lobby van het hotel in Amsterdam. Toch is het niet zijn eerste solo-project. Twaalf jaar geleden kwam er ook al een album uit met songs die de tracklijsten van UB40 net niet hadden gehaald.
Toch kijkt Campbell hier heel anders tegen aan. “Het eerste album maakte ik voor het geld, ik kreeg er een groot bedrag voor. Maar ik had er niet zo’n zin in. Ik heb het ook niet gepromoot. Dit keer betekent het wel veel voor me. Het was altijd mijn droom om een solo-album als dit uit te brengen. Ik geniet er van. Daarom heet het ook ‘Running Free’. Ik hoef geen compromissen te sluiten, zoals je dat moet doen in een band en ik vind het fantastisch om precies te kunnen doen wat ik zelf wil.”
Drie jaar geleden Het concrete plan om iets buiten UB40 te doen ontstond drie jaar geleden. Sindsdien schrijft hij ook nummers die voor hemzelf bedoeld zijn. Zes hiervan staan op ‘Running Free’. Het tijd vrij maken om alles op te nemen was lastiger. Uiteindelijk kon hij tien dagen vrij krijgen om veertien tracks op te nemen op Jamaica. “Dankzij de producers Sly Dunbar en Robbie Shakespeare stond alles er in zes dagen op en kon ik nog vier dagen relaxen.”
Op ‘Running Free’ staan naast de zes zelf geschreven songs ook veel covers. “Ik wilde niet een volledig cover-album maken, want dan zou je gewoon het volgende deel krijgen in de ‘Labour of Love’-serie van UB40. Toen we die cover-reeks op gingen nemen hebben we allemaal een lijst gemaakt met nummers die we graag zouden coveren. Dat waren er honderden. We hebben toen de songs uitgezocht die we allemaal mooi vonden, maar ik had ook zeker een paar eigen voorkeuren die de selectie niet haalden omdat ze niet bij de stijl van UB40 passen.”
Duetten Ook wat betreft het aantal nummers dat hij graag zou willen zingen, zouden er nog een aantal CD’s gemaakt kunnen worden. “Er zijn veel reggaesongs die ik graag zou willen zingen en aan een groter publiek zou willen laten horen. Ik vind het fantastisch om bestaande liedjes te zingen; het is een traditie in de reggaecultuur.”
Aan dit project werken diverse internationale sterren mee die duetten zingen met Campbell. Onder andere Lemar, Katie Melua en Beverley Knight doken met hem de studio in. “Het is fantastisch om met artiesten te werken als Smokey Robinson. Deze artiesten zijn de beste van Groot-Brittannië. De jongeren horen tot de best verkopende zangers van dit moment. De ouderen zijn de beste mensen uit de scène.” Ook komt er in Amerika nog een aparte versie uit van ‘Running Free’, met daarop Stevie Wonder en Gwen Stefani. Het lukte hen niet om de nummers op tijd af te hebben voor de Europese editie.
Logistiek Het zijn allemaal mensen die hij hoog heeft staan en die bovenaan zijn lijstje stonden. “Tot mijn eigen verbazing zei iedereen die ik heb gevraagd ‘ja’. De reacties waren zelfs zo positief dat ik van plan ben om volgend jaar nog een album op te nemen.”
Een stuk lastiger was het om dagen te vinden om de songs op te nemen. Ook het prikken van een dag voor een gezamenlijk concert was moeilijk. Dit is uiteindelijk 3 april geworden. Alle zangers die hebben meegewerkt, treden dan op tijdens een concert in de Royal Albert Hall in Londen. De show wordt opgenomen en eventueel later uitgegeven als DVD.
Concert Het is een bewuste keuze om dit maar een keer te doen. Het is echter onmogelijk om meerder concerten te geven, omdat iedereen overvolle agenda’s heeft en het voor alle artiesten lastig is om op hetzelfde moment samen te komen. “We hebben geen idee hoe het gaat lopen. Misschien gaat alles wel fout, maar dat maakt het wel spannend.” In juni gaat Campbell waarschijnlijk nog wel zelf nog touren met deze nummers. Samen met een andere band.
Toch acht hij de kans dat hij binnenkort uit UB40 stapt om zich volledig te storten op een solo-carrière heel klein. “Ik wil het allebei doen: UB40 en solo. Dat kan ook. Het is alleen lastig om twee verschillende cd’s tegelijk op te nemen. Maar daar valt zeker een mouw aan te passen.”
@Fiyah, dat weet ik…music=bussiness. gaat veel geld in om etc.
maar goed, dan moeten het niet de muzikanten zijn die er zo veel mogelijk geld uit willen slepen. ik ben van mening dat muzikanten zelf uit moeten/mogen maken of ze een plaat maken, en wat voor plaat, en hoelang ze er over doen, en of ze hem dope vinden.
en dat ome Ali hier eerlijk is, is cool. en hij bevestigd tevens mijn idee van de late UB40$, maar geen bussinessplaten voor mij 😉
@ Tommes: het is niet zo handig dat Ali in de media laat weten dat hij het vorige solo-album voor het geld heeft gemaakt. Toch vind ik die eerlijke opmerking ook wel weer erg te waarderen. Want tegenwoordig brengen de meeste artiesten albums uit, puur en alleen voor de inkomsten. Alleen zeggen zij het niet. Dat “publieke geheim” doorbreekt Ali met zijn eerlijke opmerking. Het is maar hoe je het bekijkt…
Ik ben er ook niet zo positief over. Maar wedden dat het album verkoopt als de brandweer?
Zlef nog niet beluisterd maar ik lees toevallig net een recensie van deze cd in het Haarlems Dagblad, die is nogal negatief:
Ali Campbell wilde ook wel eens eigen baas zijn en geen compromissen hoeven sluiten binnen het collectief van UB 40. En dus nam de zanger die de Britse reggae zo vriendelijk kan laten klinken zijn tweede solo-cd op.
Met die toepasselijke titel ‘Running free’. ’t Zou ook zomaar kunnen dat dit het repertoire was waar zijn bandgenoten helemaal geen heil in zagen. En gelijk hadden ze.
Want wat bezielt een succesvol voorman van een prima band om zo’n zielloos album op te nemen? Met het titelnummer begint het nog vertrouwd, maar al in de tweede track ‘Hold me tight’ slaan oppervlakkigheid en behaagzucht toe.
Tegen het einde wordt het zelfs ronduit ergerlijk als de klassieker ‘Devoted to you’ en vervolgens Stevie Wonders ‘Village Ghetto Land’ om zeep worden geholpen.
Peter Hovestad
http://www.haarlemsdagblad.nl/nieuws/cd-recensies/article2745722.ece
Ik ga deze plaat alleen al niet kopen, omdat hij zijn vórige plaat heeft gemaakt voor het geld.