De Jamaicaanse bobbers kwalificeerden zich net niet voor Vancouver. Zij hadden wèl gedurfd.
De Nederlandse bobbers hebben de bibbers. Als ze dat een paar weken eerder hadden geweten, dan zou hun plaats zijn ingenomen door mannen die alleen bibberen van de kou: de Jamaicanen. Zij wilden wèl dolgraag naar beneden.
Het loopt tegen middernacht. In de kelder van een kroeg in Whistler danst een donkere man in een groengeel jack op de muziek van Bob Marley. Naam: Devon Harris. Status: oud-bobber van het Jamaicaanse team van 1988.
Zowaar: een Jamaicaan in Whistler
"Ik ben de enige hier. Mijn taak is een paar avonden in deze kroeg rond te hangen. Ik deel handtekeningen uit, probeer publiciteit te genereren en geld op te halen. Het lukt niet echt."
Wat is er fout gegaan met Missie Cool Runnings II – deelname aan de Spelen van Vancouver?
"Simpel: we hebben ons niet gekwalificeerd. We hebben gefaald. We kwamen welgeteld één plekje tekort."
Is het Jamaicaanse bobsleeteam niet stiekem een grap?
"Nope. Niks grappigs aan. Niet in 1988, niet nu. Wij sleeën om te presteren, niet om de clowns uit te hangen. Het doel is winnen. Zo lang dat niet is gebeurd, is het werk nog niet gedaan."
Houd je me voor de gek? Goud?
"Ik geloof erin, ja. Het is als een Nederlander die de honderd meter wint: moeilijk. Maar alles kan; Usain Bolt gaat ook een keer met pensioen. Onze bobsleemedaille is dichterbij dan je denkt. In Turijn won Canada zilver in de tweemansbob. De remmer was een tot Canadees genaturaliseerde Jamaicaan. Hij heeft bewezen dat iemand van ons eiland een medaille kan winnen."
Hoe?
"Meer trainen, een betere slee ontwikkelen. Ons grootste probleem is geld. Bobsleeën is een dure sport. Het is zo moeilijk om sponsors te vinden. Disney zou een goede zijn: die hebben hun zakken gevuld met een film over onze deelname: Cool Runnings. Maar nu zijn ze nergens meer te bekennen."
Wat vond je van de film?
"Topfilm. Ook al is het scenario heel, heel, heel losjes gebaseerd op ons ware verhaal – de kern blijft overeind: de underdog die strijdt tegen de rest van de wereld. Cool Runnings toont de spirit van het team."
Harris wordt onderbroken door een dronkenlap die in zijn oor blèrt dat hij zijn grootste fan is. "Ik vond je geweldig in de film, máááán!"
Voel je je wel eens een circusact?
"Soms. We worden neergezet als typetjes: relaxte rastamannen die als de dood zijn voor sneeuw en ijs. Een beetje lui ook, misschien. Dat beeld is verkeerd. We zijn relaí, maar niet lui. Wij werken hard, we hebben een droom. Kijk maar naar Usain Bolt. Hij doet een paar dansjes voor zijn race, hangt de clown uit – en daarna loopt hij iedereen naar huis."
Waar kwam jouw olympische droom vandaan?
"Ik was hardloper. In de aanloop naar de Spelen van Moskou in 1980 zag ik een documentaire over olympische atleten. Het viel me op dat het heel normale mensen waren. En dus dacht ik: als zij naar De Spelen kunnen, waarom ik niet? Op de atletiekbaan lukte het me niet om me te kwalificeren. Maar in 1987 werd er op Jamaica een push-cart-wedstrijd georganiseerd door twee Amerikanen. Ze wilden kijken hoever ze konden komen met een Jamaicaans bobsleeteam. Ik deed mee en voordat ik het wist, zat ik in het olympische bobsleeteam."
Had je toen wel eens ijs gezien?
"Jep. In mijn limonade."
Waarom lukte het jullie in 1988 wel om je te kwalificeren?
"Omdat er geen kwalificatie was. Je deed gewoon mee. We kwamen op de bobbaan, vroegen hoe laat we moesten starten ("Oh, negen uur? Dat is over vijf minuten") en doken naar beneden. De Spelen waren onze eerste grote wedstrijd. Maar wij waren niet in Calgary voor de lol of voor de aandacht. We gingen omdat we een droom hadden: de beste van de wereld zijn. Als je hard werkt en doorzet, maak je een kans. Opgeven is voor watjes."
Het is bij die ene Jamaicaanse deelname gebleven…
"De bonden hebben de regels aangescherpt. Slechte zaak. Het is nu vrijwel onmogelijk voor landen als Jamaica, Brazilië en Mexico om zich te kwalificeren."
Ben je niet bang dat er ongelukken gebeuren als er onervaren sporters meedoen? Zie de crash van rodelaar Nodar Kumaritasjvili.
"Flauwekul. De wereldkampioen rodelen crashte ook. Net als de Canadese bobsleeërs en nog een stuk of tien andere sleeën. Zijn de Nederlanders ook niet gecrasht?"
Ehh…ja. Ze durven zelfs niet meer naar beneden.
"Nou dan. Als je de beste van je land bent, heb je het recht om mee te doen aan De Spelen. Het is niet voor niets een sportwedstrijd voor de hele wereld. Maar daar denkt niet iedereen hetzelfde over. Vooral niet in Europa."