Voor alleen zon, zee en palmen hoeft een vakantiekeuze niet op Jamaica te vallen. Wat dat betreft is het eiland in de zon allemaal alleen maar meer van hetzelfde in het Caribische gebied. Op Jamaica is het vooral de combinatie van muziek, warmte en de even vriendelijke als opmerkelijke bevolking die boeit. Al blijft het oppassen voor de ook hier tergende criminaliteit. Toch is buiten de gebaande toeristenpaden het echte Jamaica te ontdekken.
Is het de rum of de reggae? De zon, zee of de palmen? Jamaica is die ontdekking waard. Luisteren naar de muziek van Bob Marley waar die thuishoort. Muziekliefhebbers of niet, da’s smelten in de zon.
Het land van rum en reggae is absoluut een van de opmerkelijkste stipjes in de azuurblauwe zee, gedrapeerd als een strak laken rond witte stranden, waarover het palmgroen nederig buigt. Verscholen in dit spel van kleuren en geuren gebeurt het, dit is het goddelijke leven. Relax vooral, relax. " Easy man, relax … komt allemaal wel, be happy . Biertje?" Het klinkt overal, zalvend en als muziek.
Vriendelijkheid als handelsmerk. Toch is het ook hier oppassen voor criminaliteit voor wie de vele waarschuwingen serieus wil nemen. Waar niet? Maar toch… misschien hier wel een tikkeltje meer dan in eigen land. Laat dat vooral de pret en het genieten niet drukken. Een gewaarschuwd bezoeker telt ook hier voor twee.
Hier regeert in de eerste plaats de muziek, vooral besprenkeld met rum, veel rum. Hier smaakt de piñacolada, zoals die door Bacchus bedoeld moet zijn. Alhoewel, wie Jamaica echt wil blijven beleven, zou matigjes aan het bier en andere alcoholische dranken moeten blijven. Zon en alcohol maken meer stuk dan leuk is.
Is dit religie, show misschien? ’s Avonds ver weg van het hotel op een met hoge tropische bomen omzoomd dorpspleintje barst met horten en stoten de rite los. Eerst voorzichtig, glimmend witte tanden in donkere rastakoppen, verscholen tussen het zwarte groen en elkaar, deinend op de in gang gezette muziek. Steeds heftiger.
Hoe ver weg en hoe dichtbij lijkt hier Jamaica? De diskjockey doet zijn werk. Als religieus voorganger in een hoekje op het dorpsplein betovert hij zijn publiek via de murenhoog opgebouwde boxenwand. Hij tettert repeterend: "Heineken-avond man, biertje? Neem nog een biertje. Nog ééntje? Relax, don’t worry . Voel wat ik bedoel."
De muziek wordt opzwepend, tijd vervaagt. Iedereen danst, zweeft en raakt in een vreemd afwezig trance. De ‘ganja’, de lokale hasj en het bier doen hier gezamenlijk hun ogenschijnlijk vriendelijke werk. Mannen en vrouwen smelten tot één, wild en teder tegelijk. De liefde wordt gezamenlijke kost van iedereen, relaí en easy …
Is dit Jamaica? Ver van de luxe hotels en de strandfeesten, waarheen de reisleiders gaan met hun geïnteresseerde toeristen. "Hier heet het Jamaica en geen eiland in de zon", legt één van de locale omstanders uit, rustig genietend van zijn opgezweepte landgenoten en een Hollands biertje, met een blijvend oog voor het groepje blanke toeschouwers, stijfjes bewegend op de reggae, aangeraakt door stille krachten.
Het eiland van de legendarische zanger Bob Marley beweegt, dat is onmiskenbaar. De avond wordt zwarter en zwarter onder een blinkende sterrenhemel en een bijna volle maan. Het eiland van de Rastafari-cultuur en de vele muziekinvloeden zoals dance, hiphop en de reggae is hier meer dan een toeristisch paradijsje.
Wie Jamaica vanaf de landing in Montego Bay goed wil begrijpen doet er goed aan om met de ontdekkingen te beginnen in het Bob Marley-museum in de hoofdstad Kingstontown. Dan krijgen de indrukwekkende dagtochten naar tropisch regenwoud, watervallen en rivieren een extra dimensie door de ontmoetingen met de locale bevolking met een relaxte levensstijl. Niet ver van Ocho Rios ligt Nine Miles; de geboorteplaats van Bob Marley, waar tevens zijn mausoleum staat. Bezoeken!
Dan eindelijk even wat anders, los van de verslaving van reggae en Bobs’ ‘No women no cry’. Raften op een bamboevlot op de Rio Grande-rivier is een goede ontspanning, alhoewel een tikkeltje toeristisch. Paardrijden langs het strand kan ook. Of een bezoek aan Frenchman’s Cove. Mijmeren op de liefst elf kilometer zandstrand van Negril, Jamaica’s badplaats bij uitstek, blijft voor luie toeristen uit Europa toch ook een goed idee.
Uit Negril zijn boeiende uitstapjes mogelijk van een dag of een paar uur. Op safari op de Black River, het beklimmen van de YS-watervallen en een bezoek aan de Appleton Rumfabriek zijn eigenlijk een must. Nou, een must… De vele barretjes, restaurantjes én reggaeparty’s op het strand blijven voor de avonden trekken. Zaak om uitgerust aan te beginnen.
Filmster Errol Flynn biechtte een keer op dat Jamaica mooier is dan menige vrouw die hij ooit heeft gezien. Om uit te zoeken of hij gelijk had, is dat een goede reden om een bezoek aan Jamaica te brengen. Daarvoor hoef je geen beroemdheid te zijn.
Door: Arnold Burlage
Bron: De Telegraaf