Op Jamdown had ik twee toegangskaarten gewonnen voor het optreden van Junior Kelly in de Melkweg en daar was ik natuurlijk vreselijk mee in mijn nopjes. Wat was het afgelopen dinsdag trouwens koud zeg, maar dat mocht de pret niet drukken. En dat deed het dan ook niet. Eenmaal aangekomen bij de Melkweg konden we meteen naar binnen. De caissière scheurde het controlestrookje per ongeluk van één van de kaartjes af, maar dat leverde geen problemen bij het naar binnen gaan op. Alles was perfect geregeld. Bij de garderobe was het lekker rustig (ik was er om 21:00 uur) en natuurlijk heb ik even bij de marktkraampjes gekeken. Dat doe ik altijd, want dit is DE plaats om uitzonderlijke dingen in te slaan. Ooit wel eens een Lion of Judah gekocht die je op je kleding kan spelden? Je ziet ze echt bijna nooit. In mijn vorige auto had ik hem op de hoofdsteun van de bestuurdersstoel bevestigd.

De zaal binnenstappend valt het me op dat het al best wel druk is. Soundsystem Empress Messenjah Sound zou ik geen personal greetings kunnen geven omdat de bovenverdieping waar zij draait afgesloten is. Gebogen onder het simpele kettinkje dat er hangt wring ik mij er onderdoor en loop de trap vervolgens op. Sista Donna Lee geef ik een “boks” en bekijk hoe zij de muziek ten gehore brengt. Al pratende verval ik terug op een wens die ik al langer heb en waarvan ik het vanwege tijdsgebrek in het weekend al vaker af heb laten weten. Mi truely sorry fi dat! Maar daarover binnenkort meer op de weblog. Dan gaat het er namelijk echt van komen, stay tuned.

Om niet te veel voor afleiding te zorgen ga ik weer naar beneden, waar ik diverse bekenden tegenkom. De Hindoestaanse bredda is er ook nu weer en dat doet me goed. Deze vent zit diep in de roots en op heel veel vlakken zijn we het met elkaar eens. BIG UP! fi yuh, mocht je dit lezen.

Het is inmiddels alweer bijna 22:30 uur geworden en Sista Donna Lee kondigt het optreden van Junior Kelly op het podium aan. Op dat moment bestaat de band uit vier muzikanten. Een drummer, gitarist, basgitarist en een keyboard player. Naast het feit dat het geen grote band betreft, valt het mij op dat het afgezien van de keyboard player om drie blanke, nogal jonge jongens gaat. Het vooroordeel is hierbij al geschetst, maar het tegendeel is gelukkig waar. De sounds geeft je namelijk niet de indruk dat er het een en ander ontbreekt. De Rasta achter de keyboards zingt twee introductienummers om de zaal op te warmen. En dat doet hij goed moet ik zeggen.

Na de twee introductienummers springt Junior Kelly het podium op en is de trend meteen gezet. De trend die je van de energieke zanger mag verwachten: upliftment all over the place. Tijdens het optreden komen knallers als Boom Draw, Love So Nice, Baby Can We Meet, Dem Story, Rasta Should Be Deeper en vele, vele anderen voorbij. Waarbij Junior Kelly het publiek zo nu en dan de kans geeft om tussendoor te kunnen applaudisseren, want de nummers lopen meestal naadloos in elkaar over. Opvallend aan JUnior Kelly vind ik dat de zware dancehallnummers zoals je die op diverse CD’s kan beluisteren (gelukkig) niet aan bod komen tijdens zijn live optredens.

Keith Morgan, die aanvankelijk een lange jas aan heeft waarop je patronen van bloemen / de zon terug zou kunnen zien, verschijnt in een nogal saaie trui op het podium als hij de jas uitdoet. Het is maar een detail, want aan de geweldige muziek en de performance doet het helemaal niets af. Tijdens het optreden doet hij een nummer met één van de twee achtergrondzangeressen. Waarom weet ik niet, maar zoiets doet me altijd weer denken aan Papeman en Lady K-Wida als de upliftment daar is en die was er zeker. Nuff respect voor beide achtergrondzangeressen trouwens, want ook zij waren erg goed bezig.

Van ska to diepe roots; alles (behalve pure dancehall) kwam tijdens het optreden aan bod. Van Warrior King kunnen we verwachten dat hij mensen uit het publiek mee laat zingen, van Junior Kelly kunnen we verwachten dat hij het publiek ingaat en dat deed hij ook nu weer. Voor het optreden in het uiterst gevaarlijke Amsterdam had hij maar liefst twee security-guys meegenomen waarvan er één heel relaí op het podium bleef zitten en er één met hem het publiek inliep. In het publiek zong Junior Kelly twee nummers, tot volle tevredenheid van de aanwezigen natuurlijk. En ja, het is ook helemaal te gek als de optredende zanger zich onder het publiek begeeft. Dat brengt een fantastische sfeer met zich mee!

Junior Kelly beëindigde zijn optreden met een prachtig langzaam nummer met beide zangeressen. Een encore was er niet bij, maar dat hoeft ook niet altijd. Als je de benodigde upliftment al ten volle hebt gehad, dan is het te gek als hij het wel doet maar neem je er tot alle tevredenheid ook genoegen mee als hij het niet doet. En dat laatste was wat mij betreft het geval.

Tijdens de aankondiging van Junior Kelly laat Sista Donna Lee de naam Sticko vallen – ook daarover binnenkort meer op de weblog – tijdens de afkondiging wordt onder andere ook de naam FiYah genoemd. Bless Sista! Kijk binnenkort op Robbie Roots voor de foto’s van het optreden in Amsterdam. Nuff thanks to Jamdown! Junior Kelly is een van mijn vele favorieten en zoals gewoonlijk vond ik zijn optreden weer helemaal dope !!! (Volgende keer Petrol? :-P)

Voor wie het fantastische optreden van Junior Kelly heeft gemist of voor wie geen genoeg kan krijgen van zijn upliftment is er tenslotte goed nieuws te melden. Misschien heeft u het al meegekregen, maar Junior Kelly staat op zondag 29 juni op de planken tijdens het gratis toegankelijke Festival Afrique-Carib in het gezellige hart van Almere. Ongetwijfeld zal de singjay-master de Grote Markt op zijn grondvesten doen trillen, zal Jah Muzik over het hele plein te horen zijn en ver daarbuiten in de straten van Almere doorklinken. Come join this reggaeparty if you think that Rasta Should Be Deeper.