Ik had verwacht dat Cocoa Tea uitverkocht zou zijn omdat hij bijna nooit in Nederland is en eventueel ook omdat er de laatste tijd wat weinig concerten van Jamaicaanse artiesten zijn geweest. Wat kan je de plank soms misslaan. Want het was juist vreselijk rustig, een kaartje kopen aan de kassa was geen probleem.
In de zaal is het rustig en soundsystem Skank Around draait afwisselende muziek. Skank Around draait ook regelmatig in Ekko. “Daar moet je eens naartoe gaan” zegt iemand tegen me, “daar is het altijd erg gezellig! SoulJah draait daar ook, misschien ken je die wel”.
*Die ontmoeting vergeet ik niet meer dus ja, die ken ik wel ;)*
Luisterend naar de muziek van Skank Around zeg ik voor de grap tegen de grootste King Shiloh fan: “Ik kan me nog wel heugen dat soundsystem King Shiloh hier in Pardiso stond te draaien…”
Het is even stil en daarna we moeten er vreselijk om lachen.
Hoewel het rustig is, zie ik toch een aantal bekenden met wie ik een babbeltje maak. Een onbekende jongen spreekt me spontaan aan met de opmerking: “Ben jij misschien degene die een reggae-website op internet heeft? Vorige keer zag ik je tijdens een concert telkens iets opschrijven.” Het is altijd leuk om “anonieme” bezoekers van de weblog te ontmoeten en te spreken. Big up!
De aanvang was om half negen en om 21:00 uur begon de band te spelen. Ik heb niets opgeschreven dit keer, dus hier en daar ontbreken de details maar dat mag de pret niet drukken. (Achtergrond-)zangeres en opkomend talent Aisha Davis zong twee nummers om de zaal op te warmen, waarna de band een intro speelde. De intro was een nummer van Bob Marley waarbij de zang werd vervangen door de gitaar. De Step by Step band bestaat uit vier muzikanten (drum, bas, gitaar, keyboard) en twee achtergrondzangeressen. Een “standaard bezetting”, maar ze speelden wel goed.
Na de intro verschijnt Cocoa Tea op het podium. Het eerste nummer dat hij zingt is een Nyabinghi-achtig nummer. Dat ritme kun je met drum, bas, gitaar en keyboard wel spelen, het geluid dat het hoort te zijn bereik je er natuurlijk niet mee. En dat is jammer. De tam die Cocoa Tea op heeft ken ik van een foto en die gedachte schiet dan ook als eerste te binnen: “Hij is net als op die foto”. Als je een artiest nog nooit live hebt zien optreden, dan verwacht je iets ‘anders’ maar dat was nu dus niet zo.
Om te zeggen dat het dak er tijdens het optreden af ging is wat overdreven gezegd. Maar het benaderde het zo nu en dan wel. Vooral de vraag: “Zijn er nog mensen uit Suriname?” deed het goed. Wat mij opviel is dat die vraag telkens direct werd opgevolgd met “Zijn er ook nog mensen uit Holland?”. En ja, die vraag deed het ook altijd wel goed. Maar niet alleen bij die opmerkingen reageerde het publiek enthousiast, dat was tijdens het optreden zelf ook zo. Het dak ging er zoals gezegd niet echt af, maar de sfeer was de hele avond erg goed.
Cocoa Tea speelde meer bekende nummers dan ik had verwacht. Nummers als Israel’s King en Riker’s Island mochten natuurlijk niet ontbreken. Persoonlijk had ik wat meer nummers van de CD Kingston Hot verwacht. Tijdens het concert werd het steeds drukker, maar gelukkig was er nog altijd genoeg ruimte om te skanken. Voor me staat een vrouw die werkelijk alles letterlijk meezingt. Dat was Cocoa Tea zelf ook niet ontgaan.
Dat je geen foto’s mag nemen met een mobieltje werd diverse mensen in het publiek medegedeeld door de security. Erg oplettend was de security ook weer niet, want sommige mensen stonden hele nummers te filmen. Ach ja, als je kleding aan hebt met zo een V erop, dan moet je toch iets te doen hebben op een avond.
Ik had niet de indruk dat Cocoa Tea en de Step by Step band erg op elkaar ingespeeld waren. Muzikaal zat het optreden goed in elkaar, daar kan ik niets van zeggen. Maar als Cocoa Tea tijdens een nummer iets tegen de basgitarist zegt en die vertelt het dan weer door aan de overige muzikanten, dan komt dat niet erg professioneel over. Ook zag je dat Step by Step onderling soms het een en ander met elkaar afstemde. Maar nogmaals: dat deed aan de kwaliteit helemaal niets af.
De momenten dat de band zachter speelde en alle aandacht naar Cocoa Tea zelf uitging (dat waren er maar twee geloof ik) vond ik net even te lang duren. Dat waren van die momenten waarvan je dacht: nu is het wel genoeg geweest, knallen maar weer 😉 De liefhebber van chocolademelk (Cocoa Tea) heeft bijna twee uur gespeeld; even voor 23:00 uur ging hij het podium af. Nog tijd genoeg om de tram te halen in plaats van lang op de nachtbus te moeten wachten. Dus dat kwam wel goed uit.
Als Cocoa Tea over een half jaar weer in Nederland op de planken staat, dan moet ik me bedenken of ik er weer naartoe zal gaan. Dit optreden heb ik in ieder geval niet willen missen. Met name omdat ik hem nog nooit live had gezien.
het was in 1 woord geweldig coca tea,
wat een mannetje zeg,vooral toen die sonia zong.erg naar ons zin gehad.
voor mij ging het dak er wel vanaf, dat was in het paard, hij zong voor mij en mij zus,de nummers sonia, en dat vond hij geloof ik wel leuk. wij in iedergeval wel. mijn zus heet sonja vandaar.
britt
Check deze link http://www.haagspoppodium.nl/index.php?middle=archief/nieuws_detail&sid=7092 voor een fotoreportage van Cocoa Tea in Het Paard. Altijd leuk om terug te zien 😉
Ook wij waren in het paard!! Kende cocao van een linkje die FiYah mij zond, goeie muziek dat wel heb ook echt staan te genieten maar je merkte idd dat de bandleden onderling een beetje onproffecioneel met elkaar om gingen. De microfoon van de re achtergrond zangeres was ook steeds uit. Beetje jammer! Op zich een gezellig concert.
@ Edwin: ik heb inderdaad nagevraagd wanneer Cocoa Tea voor het laatst in Nederland was. BMC (http://bmc.podomatic.com) liet weten:
FIYah, ik heb Cocoa Tea in 2002 in de Melkweg gezien. De avond was een package met The Abyssinians and Winston Jarret met Cocoa Tea als afsluiter. Ik kan me niet herinneren dat ie sindsdien nog geweest is. Hoe was het gister?
Nuff thanks BMC 😉 Anyway: dat optreden is me helemaal ontgaan. Ik vind het nog wel meevallen: 2002. Ik dacht dat het echt veel langer geleden zou zijn.
Bij deze ben je niet ‘anoniem’ meer 😉 Leuk je te hebben ontmoet en gesproken. Jah bless!
alhoewel ik niet echt van Cocoa Tea houdt wil ik toch even iets kwijt, je schrijft dat de band en Mista T. niet echt goed op elkaar in gespeelt. aangezien ik de show niet heb gezien weet ik er eigenlijk geen Battyboy van(om even een leuke opmerking te maken..)
maar ik persoonlijk zie liever een show met een beetje improv, vrijheid dan een show die tot in de puntjes is uitgearrangeerd(zoals Morgan Herritage oid)
verder, big up fi di upliftment!
Hoi Hoi,
Ik was die anonieme jongen die naar je toe kwam. Het was inderdaad rustig maar er hing wel een goede sfeer. Ben je er al achter wanneer zijn laatste optreden in Nederland was. Want daar hadden we het over.
Zoals beloofd stuur ik je een berichtje
stuur later meer
groeten Edwin
na het lezen van je verslag van het optreden van Coco Tea snap ik nu ook waarom Sharon Jones zo laat begon. Zelf ben ik niet zo heel bekend met de muziek van Coco, heb dus een minuut of 40 gekeken, had tenslotte een kaartje voor Sharon gekocht, goeie stem maar hij heeft toch niet dat wat Don Carlos weer net wel heeft, die man zou zelfs acapella een hele avond kunnen vullen zonder dat het gaat vervelen. Wat ik gezien heb van Coco vond ik wel ok maar niet super datzelfde geld ook voor Sharon Jones, ze zong fantastisch en de dap kings is een prima begeleidingsband, maar je kon merken dat Sharon ergens de pest over had, misschien heeft het wel te maken dat ze pas na Coco mocht spelen in de bovenzaal ik heb geen idee. het optreden duurde ongeveer anderhalf uur daar valt niks op aan te merken, als een artiest na 1 uur al het podium verlaat Amy Housewine duurde zolang als ik de recenties mag geloven dan zou ik me zwaar belazerd voelen zeker als je veel geld voor een kaartje heb betaald. Sharon Jones houdt de ouwe soul/funk traditie van eind jaren zestig begin zeventig levendig, haar albums worden ook steeds beter het laatste meesterwerk 100 days, 100 nights is absoluut het beste wat er tot nu toe is verschenen van haar, ik ben van mening dat haar muziek in de grote zaal van Paradiso veel beter tot haar recht komt zij verdient het om ook voor een uitverkocht Paradiso te spelen.
Zag ook nog een poster hangen met een aankondiging van een optreden van valszinger nr 1 allang niet meer in mijn live top ten van Gregory Isaacs & friends mij benieuwen wie zijn vrienden zijn die meekomen en die zullen ongetwijfeld meer presteren op het podium dan Gregory, want die is standaard na drie kwartier al weer van het podium verdwenen, en het was vroeger toch zo’n geweldige zanger jammer dat hij op de live lp at the academy Brixton na nooit iets goeds heeft gepresteerd op het podium de keren dat ik hem gezien heb ook met Sly & Robbie was ik niet onder de indruk van Gregory. Maar gelukkig is er genoeg studio materiaal verschenen van hem waar ik met veel plezier regelmatig naar luister via mijn mp3 speler
Tja wat moet ik zeggen …Ik kwam binnen en toen werd mij verteld dat hij al begonnnen was dus maar snel met jas aan doorlopen en ja daar begon hij She want a Good Life te zingen Ha ha een favorietje van mij.Dat was dus erg leuk.
Maar ja had de hele tijd wel het gevoel van komt er nog meer . Je hebt wel gelijk het dak heeft hij er niet afgekregen al had ik dat wel verwacht. Maar goed toch leuke nummers gehoord en me vermaakt. Ik heb dus niet de laatste tram genomen maar nog even van de afterparty beneden genoten van Riddem on the wire, wat echt wel gezellig was . Good old times with good old friends.
big up, voor Cocoa Tea, die na zoveel jaren van musiek, voledig nog in zijn kracht staat, en met zijn positieve uitstraaling, me een heel mooie avond heeft gegeven
Maar zoals je hebt aangegeven, ook ik zou niet vanavond weer naar een concert van hem willen gaan, zoals ik het heb getaan met de congos, binnen 2maanden tijd, had ik ze 3keer gezien en als ik de keuze zou moeten maken, ik natuurlijk een session van Shiloh zou preferen, grijns, ik ben trouwens niet de grootse fan, met mijn 1,62m
trouwens 10nov is de volgende session
misschien staan we dan weer samen in de eerste rij te springen
more love seeen