Bij binnenkomst in Paradiso – ik was ruimschoots op tijd – was er in de zaal al een optreden begonnen. Van een bezoeker die alle aandacht op zich vestigde door uitbundig op de nog lege dansvloer te dansen op de muziek van soundsystem Riddim Shower. Daarbij werd van elke lege vierkante centimeter dansvloer gebruik gemaakt. In eerste instantie vroeg ik mij af hoeveel paddo’s of zoiets dergelijks hij op zou hebben. Bij nader inzien vond ik dat best wel een onzin-gedachte van mezelf. Iemand staat zich hier geweldig lekker uit te leven, heeft maling aan de hele wereld en doet waar hij zelf zin in heeft zonder ook maar iemand lastig te vallen. Afgezien van het feit dat je zoveel aandacht op jezelf vestigt, had ik er naderhand nog best respect voor ook. Want waarom ook niet?
Paradiso was absoluut niet uitverkocht. De bovenverdieping bleef de hele avond dicht en desondanks was er nog plenty ruimte om te kunnen skanken. Moge 2008 het jaar van de half gevulde zaaltjes zijn. Het publiek had een hoog non-reggae gehalte, alhoewel je daar (eventueel) eindeloos over kan discussieren. Want aan mijzelf – en aan vele overige reggaefans – is het aan de buitenkant immers totaal niet te zien hoe diep Jah Muzik geworteld zit. Maar als ik zeg dat er een ander publiek (een relaí publiek dus respect!) aanwezig was dan bij de reguliere reggae-optredens, dan zeg ik het wel goed.
Soundsystem Riddim Shower draaide afwisselende muziek. Dat kwam goed uit, want ik had die avond lekkere track. De originele "Revolution" versie van Dennis Brown kwam ook nog voorbij, Big Up! Jammer was alleen dat de nummers redelijk snel overgingen in een ander nummer. Als soundsystem kun je zodoende meer artiesten ten gehore brengen in dezelfde tijd, maar als je "het" net te pakken hebt, dan is het spijtig dat de muziek redelijk snel afgebroken wordt. Er werd nog geflyerd voor het optreden van David Rodigan in Groningen. Door een Groninger welteverstaan! "Tsss… weet je wel hoe ver Groningen vanaf hier is?" vroeg ik nadat ik de flyer kreeg. "Eén uur en drie kwartier" liet de jongen me weten die naderhand vertelde dat hij uit Groningen kwam. Humor hebben ze in ieder geval wel, daar in het Noorden.
Op deze avondjes heb je van die momenten dat je denkt: wat mij betreft mogen ze nu wel beginnen. Dat kon nog niet, want er moest nog op "iemand" gewacht worden. "Who seh so?" vroeg ik. "Vince Black seh so, de gitarist van de band" lieten insiders me weten. Kijk, toch altijd handig, contact met insiders. Hoewel er op iemand gewacht moest worden, ging de band niet veel later dan de aangekondigde tijd van start.
Een setlist heb ik niet bijgehouden, ik heb zelfs helemaal niets opgeschreven. Toch is het beter om dat wel te doen, want nu moet ik uit higher heights herinneringen ophalen, wat het allemaal een stuk(je) moeilijker maakt. Maar goed, dat is mijn probleem. Op YouTube had ik – om alvast een beetje in de stemming te komen – een filmpje van de Tosh meets Marley toer gezien waarbij gitarist Tony Chin de leadzang deed. Erg enthousiast werd ik er niet van. Daarnaast had ik in het Reggae Sundance gastenboek gelezen dat het mogelijk zou kunnen zijn dat Junior Marvin er eventeel niet bij was. Beide ervaringen pakten alleen maar erg goed uit: de leadsinger was niet Tony Chin maar Donovan Careless – oorspronkelijke zanger bij Soul Syndicate – en Junior Marvin was (duidelijk) aanwezig. Misschien was hij het wel op wie we moesten wachten, maar de band was in ieder geval compleet.
Donovan Careless – de leadzanger tijdens de Tosh meets Marley toer – vond ik het erg goed en leuk doen. Artiesten, legendes, iconen, zelfs heiligen als Peter Tosh en Bob Marley zijn simpelweg door helemaal niemand op deze wereld te evenaren en dat probeerde hij dan ook niet. Alhoewel ik het met deze bezetting wel heel erg tof gevonden zou hebben als één van de Marley Brothers en Andrew Tosh met deze tour meegegaan zouden zijn om de leadvocals te doen. Desondanks maakte ook deze bezetting er een uiterst goed en gezellig feestje van, raspect!
De nummers van Bob Marley werden afgewisseld met die van Peter Tosh. Ik ging er eigenlijk vanuit dat eerst de nummers van de één gespeeld zouden worden en daarna de nummers van de ander. Maar ze werden prima afgewisseld, goed gedaan! De verwachting dat de Peter Tosh nummers me meer aan zouden spreken was terecht. Niet omdat ze gezongen werden door Donovan Careless in plaats van Junior Marvin die de nummers van Bob Marley vertolkte, ik vond beide zangers het erg goed doen. Wat me opviel was dat van Bob Marley voornamelijk down-tempo nummers als ik het zo mag noemen werden gespeeld en van Peter Tosh veel up-tempo muziek. Nadat je No Woman No Cry van Bob Marley hebt gehoord, kun je compleet uit je dak gaan bij Not Gonna Give It Up van Peter Tosh. Zo vond ik het optreden voornamelijk wel verlopen; voor up-tempo nummers moest je bij Donovan Careless oftewel de nummers van Peter Tosh zijn.
Junior Marvin heeft een opvallende tam op met de tekst "Ethiopia". Daarnaast heeft hij een T-shirt aan met de afbeelding van Bob Marley erop en op zijn rechter arm is The Lion of Judah getatoëerd waaronder de tekst Jah te lezen is. Helaas speelde hij de No Woman No Cry gitaarsolo niet letterlijk na. Dat is natuurlijk wel te begrijpen als je dat al tot vervelens aan toe hebt gedaan, maar toch zou ik het erg gewaardeerd hebben als het een 1 op 1 solo zoals op de CD zou zijn geweest. Tony Chin bespeelt de rhythm-guitar tijdens het nummer erg goed, die dat specifieke geluid aan het nummer geeft. Hoewel de leadzang in het You Tube filmpje niet om naar huis te schrijven was, doet Tony Chin de backingvocals erg goed. Als er een Peter Tosh nummer gespeeld wordt, laat Junior Marvin zijn gitaar op het podium achter en bevindt zich backstage. Dat was wel opvallend.
Keyboardplayer Jawge Hughes zingt een nummer waarvan de titel me ontgaan is – dat heb je als je niets opschrijft – maar het is in ieder geval een uplifting nummer die de sfeer absoluut ten goede kwam. De spetters vlogen eraf. Wat mij betreft had hij wel meer nummers mogen zingen.
Drummer Karl Wright (hij heeft o.a. gespeeld met Dennis Brown) geeft tijdens het optreden een solo weg die leidt tot een luid applaus. En terecht. Ook percussionist Claudio Peppe geeft tijdens het concert te kennen dat de reggae rhythm and rhyme hem niet onbekend voorkomen. Big Up!
Leadsinger Donovan Careless heeft een T-shirt aan waarmee hij de Tosh meets Marley toer promoot. Ook hij weet de stemming er lekker in te brengen en vertolkt de Peter Tosh nummers erg goed. Hij wisselt de leadzang af met Junior Marvin die zoals gezegd de leadzang op zich neemt voor de nummers van Bob Marley.
Vince Black (hij heeft o.a. gespeeld met Black Uhuru) munt tijdens het optreden uit in de aanvullende gitaargeluiden naast de rhythm gitaar. Ik ben bevoorrecht om pal voor Tony Chin (de "About Tony Chin" website bestaat helaas niet meer) en George "Fully" Fullwood te mogen staan. Wat kun je zeggen over deze living legends? Dat ze beiden op een Steinberger speelden misschien. Van Tony Chin weet ik het trouwens niet helemaal zeker, maar van Fully Fullwood wel. Dat ze fantastisch speelden dan? Dat is ook geen nieuws, want dat spreekt voor zich. Het is tenslotte misschien wel leuk om te laten weten dat Fully Fullwood voor de comeback het publiek toesprak met wat uplifting One Love words. En dat hij het optreden na de comeback beeindigde met het voorstellen van alle bandleden met vermelding van hun geschiedenis. En die was niet mis kan ik je zeggen!
Hoewel ik de meesten al eerder op heb zien treden, vond ik het een eer om deze "ouwe rotten" bij elkaar op het podium te hebben zien staan. Living Legends die er bij het ontstaan van Jah Muzik tijdens het allereerste uur bij zijn geweest. Waaronder legendes die met Bob Marley en/of Peter Tosh hebben gespeeld. Een optreden dat ik absoluut niet had willen missen!
Voor wie de Tosh meets Marley toer nog gaat bezoeken: check de One Love videoclip op You Tube, opgenomen in de Oosterpoort in Groningen. What you see is what you get, alleen voel je de sfeer niet.
Ik was afgelopen donderdag in Tivoli bij Tosh meets Marley. Ook hier lang niet uitverkocht, maar wel erg gezellig en een goed optreden. Utrecht is zich aan het neerzetten als Reggae stad nummer 1 van Nederland. 1 februari is er weer een Reggae Bomb in De Helling en afgelopen vrijdag was er een Reggae feestje in Dbase met 6 DJ’s. Ik woon in Amsterdam, maar daar is niet veel meer te beleven op Reggae gebied. Zelfs Freddy McGregor, die dinsdag 29 optreedt in De Helling (Tivoli, Utrecht) treedt niet op in Amsterdam. Het wordt tijd dat de Reggae in Amsterdam een nieuwe inpuls krijgt!!
@ Brother Bob: bedankt voor je IRIE complimenten! Ik ben er ook erg lang mee bezig hoor, veel langer dan men denkt. Maar dat maakt niet uit. En ik wijzig ook regelmatig weer iets voordat het definitief op de weblog komt te staan. Het blijft stoeien met taal, zo een verslag 😉
@ Brother Bob: bedankt voor je IRIE complimenten! Ik ben er ook erg lang mee bezig hoor, veel langer dan men denkt. Maar dat maakt niet uit. En ik wijzig ook regelmatig weer iets voordat het definitief op de weblog komt te staan. Het blijft stoeien met taal, zo een verslag 😉
wat kan jij een goed verslag schrijven, kom bij je op cursus ha ha, af en toe probeer ik ook een blog te schrijven op mijn myspace, maar wat ben je daar lang mee bezig althans ik dan en ik ben nooit tevreden als ik iets terug lees verander ik toch weer dingen, maar zoals jij schrijft kan ik me dingen heel goed voorstellen hoe ze zijn. Top hoor eigenlijk zouden al jou fantastische verhalen gebundeld in boekvorm is uitgebracht moeten worden
ja is ook eigenlijk logisch.
koekjes bakken is toch meer iets voor vrouwen.
gezellig.
lucky dube zingt zelfs:”god bless the woman”
Kent de oude deegroller misschien wel…
moeite waard om als vrouw naar te luisteren.
Love
De oude deegroller is een zij… ;-))
Heb ik echt wel zin in.
Verhuizen naar de randstad.
Mijn zoon cody studeert al aan de UVA.
Kan ik ten opzichte van hem niet maken.
Hij wil zo graag zelfstandig zijn….
Nee ik heb hele leuke mensen om me heen en i hav to let dem know.
They dont know
Is van chezidek he?
Maar beetje meer reggae is wel nodig hier.
We hebben al iemand die verzorgt: A Little More Reggae. Maar als je dan ziet wat er op af komt.
Niks. Zelfs met Tippa Irie was er weinig belangstelling.
Deegroller lijkt me zeer geschikt.
Hoe ouder hoe leuker.
En hij heeft gelijk voor wat betreft dat je als oude deegroller precies weet waar je naar toe moet rollen.
Nice feelings
bless
Thanks Bredda voor energie in leuke verslagje. Zou indeed mooi zijn voor 2008, die half gevulde zalen, kunnen we weer lekker henki skanki.
Vind ook dat het gaat om het ten gehore brengen van mooie tunes, en dus niet om het zo netjes mogelijk ´na te doen´.
Maar dit wordt dus weer gewoon genieten van de muzikanten en zangers die gewoon hun eigen ding doen binnen de successen van voorheen. Is goed man, ben benieuwd naar de Tosh nummers. Zou wel tog wezen als ze ook de wat minder bekende nummers zouden spelen, maar we gaan gewoon een klein feestje maken in het Paard.
Doei, poei, Bway!
@ Lucky Girl: bedankt voor je compliment! Wat het meezingen betreft heb je helemaal gelijk. De volgende dag was mijn stem ook niet helemaal meer wat ie moet zijn. Dat doet me meteen weer denken aan afgelopen Reggae Sundance, toen ik op zondag mijn stem bijna helemaal kwijt was. Daar heb ik nog lang last van gehad, tot genoegen van velen denk ik, haha !! Kom toch gezellig in de Randstad wonen ;-))
Ik heb je inderdaad gemist oude deegroller 😛 (Hahaha !!! Waar zat je nou ?!?!?) Sorry voor de korte beschrijving, ik zal de Reggae Reports voortaan wat uitgebreider aan bod laten komen. Ze worden op deze manier een beetje tekort gedaan, ghehehe… Als ik je weer zie dan moet je me maar eens uitgebreid uitleggen en vooral voordoen welke kant ik als jonkie op moet rollen. Want was de uitdrukking niet: “van een oude deegroller moet het je het leren?” WHOEEHAAAA ;-))
heb te naam te danken, omdat ik soms best veel koekjes bak, en ik heb er 3 rollers, en ze zijn uit hardhout!!!
er zijn ook veel grapjes erover gemaakt, vooral in duitsland, omdat ze daar meer bakken, tja oud, dat heb ik te danken denk ik aan mijn leeftijd, irie FiYah heb ik het goed uitgeglegd?
helemaal eens met de vorige reactie van die oude deegroller,hihi, leuke benaming voor iets oudere jongeren.Voel me soms ook wel zoiets ja.
Geweldig zo als jij die sfeer kunt beschrijven, alsof ik om te beginnen al aanwezig ben bij die freak wat op de dansvloer staat te freaken, ja ik hou wel van die mensen die volledig uit hun dak kunnen gaan. Zo lekker vrij.
Soms ben ik best wel beetje jaloers op al die optredens in het noorden.
Maastricht is bijna het andere eind van de wereld.
Wat ik zelf zo ontzettend prettig vind aan dit soort bijeenkomsten is de togetherness als iedereen samen die bekende nummers van bob en peter tosh staan te brullen.
Zeg ik dat zo goed, ik heb zelf een keertje zo hard mee staan te schreeuwen dat ik dat de dag daarna toch nog wel beetje merkte aan mijn keel.
Ook als zanger of zangeres moet je zijn geboren.
Het is wat jij zelf al zegt: wie kan nou bob of peter tosh vervangen, voor mij absoluut onmogelijk, maar deze geesten verdienen echt de eer die ze krijgen.
Thanx voor het mooie verslag.
bij je kleine beschrijving, is het al haast zo alsof je ook erbij bent geweest
had je me zo gemist?, tja de oude deegroller gaat sparen voor UK, meer en meer soundsystem
tja met de leeftijd, weet je welke kant je moet uitrollen
big up! voor je mooie verslag